Witte en rode kool uit Roeselare
Tijdens het kolenseizoen vind je de witte en rode kolen ‘en masse’ in de groentenafdeling. Eric Lambinon, kolenliefhebber en Spar-aankoper, trok naar de vruchtbare gronden rond Roeselare. Hier groeien de kolen als … kool. Olivier neemt Eric meteen mee het veld in, want het is hoog tijd om te oogsten.
In een straal van 30 km rond Roeselare vind je veel kooltelers. Dat is geen toeval. De REO-veiling bevindt zich in Roeselare, een belangrijke schakel tussen teler en consument. Ook de familie Maertens heeft hier haar wortels. Ze telen al 15 jaar kool. Naast witte en rode kool telen ze ook nog knolselder en kruiden, zoals tijm, bieslook en munt. Olivier Maertens deelt zijn kolenkennis met Eric.
Kool planten
"Nu zijn het ronde kanjers. Maar ooit waren het allemaal kleine plantjes. In mei is het alle hens aan dek. Want dan moeten die de grond in. Per hectare planten we ongeveer 50.000 stuks. Dat gebeurt gedeeltelijk machinaal, in goten op gelijke afstand van elkaar."
"Naast onze eigen grond, pachten we nog heel wat hectare. Veel van die gronden liggen in de polders. Door de zwaardere kleigrond hebben de gewassen minder last van ziektes of insecten. De groei is er iets langzamer, maar de kolen bewaren wel beter.”
Kool oogsten
“De oogstperiode voor witte en rode kool loopt van september tot november. We oogsten elk kolenveld in één keer. Dat zijn zo’n 16.000 à 20.000 kolen per dag. Een tractor met grote aanhangwagen rijdt over het veld. Met de hand snijden we de kolen los van hun wortel. We ontdoen ze dan nog niet van hun grote, omhullende bladeren."
"Via een lopende band komen ze ter hoogte van de aanhangwagen terecht. Daar worden ze voorzichtig in grote kisten gelegd. We schikken ze volgens een bepaalde methode, zo beschadigen we ze niet. Het snijvlak van een kool mag het buitenblad van een andere kool niet raken.”
Onze oogst houden we vers in koelruimtes. Zo kunnen we een winter lang kool voorzien
Kool bewaren
“Eenmaal aangekomen op de boerderij, bewaren we ze in grote koelruimtes. Een temperatuur tussen nul en één graad is perfect. Hierin kunnen we ze lang bewaren. Gedurende de winter halen we de kolen uit de koelruimte, verwijderen we hun schutbladeren en leggen we ze per zes in blauwe kisten. Klaar voor de veiling!”
